صونا دلیلان، سعید حیدری کشل ، مونا زمانیان عضدی، رقیه امیدی، روژین روئین تن، راضیه حسینی ،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( فروردین ۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: طی سالیان اخیر پژوهش و بررسی منابع طبیعی نظیر گیاهان به عنوان مکــمل های درمـــانی بدخیمی های شایع نظیر سرطان، افزایش چشم گیری یافته است. گیاه اسطوخودوس از جمله گیاهانی است که اخیراً بسیار مورد توجه بوده است. بر اساس اطلاعات به دست آمده عصاره آبی گیاه اسطوخودوس بر بقای سلول های سرطانی اثر مهاری قابل توجهی نشان داده است.
مواد و روش ها :گیاه اسطوخودوس از پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با کد هرباریوم ۱۰۹۲ و پس از تایید کارشناس گیاه شناسی تهیه شد. سلول های فیبروبلاست به منظور دسترسی به جمعیت مورد نظر در محیط RPMI ۱۶۴۰ حاوی ۱۰ تا ۲۰ درصد سرم جنین گاوی(FBS) و در انکوباتور ۳۷ درجه سانتی گراد حاوی ۵ درصد گاز CO۲ کشت داده شده اند. مشاهدات میکروسکوپی و تست بقاء مربوط به رشد سلول های فیبروبلاست در حضور و عدم حضور عصاره آبی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های پژوهش: بر اساس اطلاعات به دســت آمده از مشاهدات میکروســکوپی و تست بــقا، بقای سلول های نرمال فیبروبلاست در حضور عصاره آبی گیاه اسطوخودوس به طور محسوسی کاهش می یابد.
بحث و نتیجهگیری: با توجه به خواص مهار رشد عصاره آبی گیاه اسطوخودوس روی سلول های نرمال فیبروبلاست، استفاده از این عصاره در جهت درمان بدخیمی هایی شایع نظیر سرطان باید با دقت و حساسیت بیشتری صورت گیرد. در این راستا پیشنهاد می گردد راهکارهایی در نظر گرفته شود تا حتی المقدور از خواص سمی این گیاه اجتناب شود. به علاوه از آن جایی که یک دارو نتایج متفاوتی در شرایطIn vitro وIn vivo می تواند نشان دهد مطالعه این گیاه در شرایط In vivo نیز حائز اهمیت است.