مقدمه: پیش  آگهی بیماری یکی از اطلاعات حائز اهمیت برای ارائه دهندگان خدمات پزشکی، بیماران و بستگان آن ها در بیمارستان است. در این راستا برای پیش بینی میزان مرگ و میر و ناخوشی روش های مختلف مانند سیستم های گوناگون نمره دهی وضعیت فیزیولوژیک و شدت ناخوشی و نیز ارتباط سطح منیزیم سرم با مرگ و میر مطرح و بررسی شده است. ولی ارتباط این عوامل با یکدیگر و با پیامد بیماری به خوبی مشخص نیست.  هدف مطالعه حاضر «مقایسه پیش  آگهی بیماران دارای سطح منیزیم طبیعی و پایین بدو پذیرش در بخش مراقبت ویژه در ارتباط با نمره APACHE II, APACHE III, SOFA» است.

مواد و روش ها: این مطالعه مشاهده ای هم گروهی آینده نگر طی ۱۸ ماه در بخش مراقبت ویژه جنرال بزرگسال انجام شد. بیماران واجد شرایط(۱۸۰ نفر) در دو گروه سطح منیزیم سرم طبیعی یا پایین به روش سرشماری وارد مطالعه و تا زمان ترخیص یا فوت پیگیری شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و چک لیست بود. اطلاعات با نرم افزار SPSS نسخه ۱۵ تجزیه و تحلیل شد.

یافته های پژوهش: طبق نتایج بیش از نیمی از کل بیماران، مذکر بودند. بیماران دچار هیپومنیزیمی در مقایسه با بیماران دارای سطح منیزم سرم طبیعی، نمره SOFA  و  APACHE III  بالاتری داشتند. ولی نمره APACHE II  دو گروه اختلاف معنادار آماری نداشت.  بعلاوه مرگ و میر بیماران دچار هیپومنیزمی(۳/۵۳ % ) نسبت به بیماران با سطح منیزم سرم طبیعی(۳/۲۳%) بیشتر بود(۰۰۰۱/۰>р ).

بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه می تواند تأکید دیگری بر  نقش هیپومنیزیمی بدو پذیرش در بخش مراقبت ویژه در پیش بینی ناخوشی و مرگ و میر باشد. به نظر می رسد با توجه به محدودیت امکانات در بیمارستان های کشور، مانیتورینگ دقیق منیزیم سرم و جایگزینی به موقع آن برای اولویت بندی بیماران، تخصیص منابع و کاهش خطر مناسب باشد.