علیا مشیری، جواد ساجدیان فرد، سعید حسین زاده، کاوه رحیمی، سعیده احمدی جوکانی،
دوره ۳۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: CGRP و rCT در نواحی کنترل درد نزولی نقش دارند. هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز داخل بطن مغزی CGRP و rCT بر بیان mRNA پپتیدهای CGRP و rCT در ناحیۀ PAG، در موش‌های صحرایی دیابتی در آزمون فرمالین است.
مواد و روش ها: در این مطالعه، از ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگ داولی در چهار گروه (N=۶) استفاده شد. برای القای دیابت از داروی استرپتوزوتوسین با دوز mg/kg ۴۵ به‌صورت داخل صفاقی استفاده گردید. پپتیدهای CGRP و یا rCT با دوز nmol ۵/۱ با حجم ۵ میکرولیتر روزانه و به مدت ۷ روز به‌صورت داخل بطن مغزی تزریق شد. رفتارهای مرتبط با درد در آزمون فرمالین تا دقیقه ۶۰ در گروه‌های مطالعه‌شده ثبت گردید؛ همچنین ناحیۀ PAG به‌منظور ارزیابی تغییر میزان بیان mRNA پپتیدهای CGRP و rCT برداشته شد.
یافته‌ها: تزریق داخل بطن مغزی CGRP و یا rCT در موش‌های صحرایی دیابتی، موجب کاهش درد در فاز حاد و میانی آزمون فرمالین گردید. علاوه بر این، تجویز CGRP داخل بطن مغز موجب افزایش بیان mRNA مربوط به CGRP در ناحیۀ PAG شد؛ اما تجویز rCT داخل بطن مغز موجب افزایش بیان mRNA مربوط به هر دو پپتید CGRP و rCT، پس از گذشت هفت روز در ناحیۀ PAG گردید.
بحث و نتیجه‌گیری: تزریق داخل بطن مغزی پپتیدهای CGRP و rCT، درد ناشی از تزریق فرمالین در موش‌های صحرایی نمونۀ تجربی دیابت قندی القاشده توسط استرپتوزوتوسین را احتمالاً به‌واسطۀ تغییر در بیان mRNA مربوط به هر دو پپتید کاهش می‌دهد.
