چکیده

  مقدمه: در مناطقی از کشور که کیفیت آب آشامیدنی در دسترس مناسب نیست، باعث گرایش مردم به سمت استفاده از روش های غشایی از جمله اسمز معکوس (RO) شده است. کیفیت پایین آب آشامیدنی در شهر آبادان منجر به توسعه مراکز تصفیه آب با سیستم RO و توزیع آب تصفیه شده توسط مخازن سیار در سطح شهر شده است. در این تحقیق سعی شده است که کیفیت میکروبی آب عرضه شده توسط این مراکز و مخازن سیار مورد بررسی قرار گیرد.

مواد و روشها: این تحقیق، یک مطالعه توصیفی- مقطعی بوده و به مدت شش ماه (فصل بهار و تابستان ۹۱) و با تاکید بر فصل تابستان، با نمونه برداری از مراکز تصفیه آب و مخازن سیار فعال در سطح شهر انجام شد. در مجموع ۱۵۹ نمونه آب برداشت گردید. نمونه ها تحت شرایط استاندارد آزمایش شدند. پارامترهای اشرشیاکلی،TDS،EC،PH و کلر باقیمانده و کدورت سنجش شد.

یافته های پژوهش: نتایج تحقیق نشان داد که ۲ درصد مراکزتصفیه آب و ۵ درصد مخازن سیار دارای آلودگی اشرشیاکلی بودند. موارد نامطلوب آزمایش کلر باقیمانده وکدورت آب به ترتیب ۹۲%و۸۷%بود. نتایج آزمایشات مربوط به EC,TDSو PH تمامی نمونه ها در محدوده مطلوب استانداردهای ملی و بین المللی بودند.

بحث و نتیجه گیری: علیرغم موارد بیشتر آلودگی میکروبی آب مخازن سیار نسبت به مراکز تصفیه آب، نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تفاوت معنی داری بین نحوه توزیع آب توسط مراکز تصفیه آب و مخازن سیار از نظر آلودگی میکروبی وجود ندارد (۰۵/۰p-value>). اما با توجه به مشاهده موارد بیشتر آلودگی میکروبی در مخازن سیار، افزودن مواد گندزدا به آب، آموزش متصدیان مخازن سیار و ارتقاء آگاهی های بهداشتی آنان و گندزدایی به موقع مخازن می تواند در کاهش میزان آلودگی های میکروبی ثانویه مؤثر باشد.