مقدمه: اندوتوکسین یا همان لیپوپلی‌ساکارید (LPS) یکی از اجزای دیوارۀ باکتری‌های گرم منفی است که در صورت تماس با خون، باعث تحریک دستگاه ایمنی و باعث بروز تب و حتی عوارض نامطلوب جدی یا مرگ می‌شود. حذف اندوتوکسین از مهم‌ترین چالش‌های فرایند تخلیص در تولید داروهای زیستی نوترکیب است. اندوتوکسین باکتریایی (LPS) در برابر گرما مقاوم است و از فیلترهای سترون‌کننده نیز عبور می‌کند و به علت عوارض خطرناک آن در موجود زنده، همواره بخشی از مراحل تخلیص پروتئین هدف به حذف این عامل مزاحم از محصول مربوط است.
مواد و روشها: از ماتریس تمایلی S۳E۳-S-Sepharose که از تثبیت واریانت بهبودیافتۀ پپتید ضدمیکروبی S۳ موسوم به پپتید S۳E۳ بر روی رزین کروماتوگرافی سفاروز تولید شده است، برای حذف اندوتوکسین از مادۀ دارویی فعال استرپتوکیناز استفاده گردید و عملکرد این ماتریس با عملکرد ماتریس تجاری یک‌بارمصرف دارای لیگاند S۳ و رزین تعویض یونی مقایسه شد.
یافته های پژوهش: نتایج بیان‌کنندۀ این بود که ماتریس S۳E۳-S-Sepharose در مقایسه با ماتریس تمایلی تجاری بر پایۀ لیگاند S۳ و کروماتوگرافی تعویض یونی، از بازده بازیابی پروتئین بیشتر (۰۷/۸۴ درصد در مقایسه با ۵۰/۸۱ درصد و ۳۱/۷۵ درصد) و بازیابی فعالیت بیولوژیک بیشتر (۹۵/۸۱ درصد در مقابل ۲۷/۷۶ درصد و ۵۴/۶۱ درصد) برخوردار بود.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که ماتریس S۳E۳-S-Sepharose برای استفاده در فرایندهای تخلیص مادۀ دارویی فعال استرپتوکیناز و سایر داروهای زیستی نوترکیب، کاندیدای مناسبی به‌نظر می‌رسد.
