:: دوره 30، شماره 1 - ( 1-1401 ) ::
جلد 30 شماره 1 صفحات 94-85 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی ارتباط باکتری‌های جداشده از بیوپسی آنترال معده با بروز عارضۀ سوءهاضمه در مراجعه‌کنندگان به بیمارستان‌های مهراد و لبافی‌نژاد تهران در سال 1397
مهناز محمدی1 ، امین طالبی بزمین آبادی* 2، فرید رحیمی3 ، مژگان فروتن4
1- گروه باکتری‌شناسی، دانشکدۀ علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- گروه باکتری‌شناسی، دانشکدۀ علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، amin.talebi@modares.ac.ir
3- دانشکدۀ تحقیقات زیستی، دانشگاه کانبرا، کانبرا، استرالیا
4- گروه گوارش و کبد، دانشکدۀ علوم پزشکی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (1164 مشاهده)
مقدمه: در این مطالعۀ توصیفی- مقطعی، ارتباط میان حضور چهار باکتری (استافیلوکوکوس اورئوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، سودوموناس آئروژینوزا و استرپتوکوکوس سانگوئیس) و بروز سوءهاضمه بررسی شد.
مواد و روش ها: در این تحقیق، 100 نمونه بیوپسی آنترال جداشده از مبتلایان به سوءهاضمه (N=50) و افراد بدون سوءهاضمه (N=50) که به بیمارستان‌های مهراد و لبافی‌نژاد تهران در سال 1397 مراجعه کرده بودند، جمع‌آوری و حضور گونه‌های باکتریایی استافیلوکوکوس اورئوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، سودوموناس آئروژینوزا و استرپتوکوکوس سانگوئیس به روش PCR و به کمک پرایمر‌های اختصاصی nuc، PA431CF، iga و 16s-rRNA بررسی گردید. مجوز اخلاقی این طرح نیز با کد اخلاق IR.MODARES.REC.1397.241، پیش از انجام پژوهش با تأیید کمیتۀ اخلاق در پژوهش دانشگاه اخذ شد.
یافته‌ها: در این تحقیق، درمجموع 50 بیوپسی آنترال از مراجعه‌کنندگان دچار سوءهاضمه و 50 نمونه بیوپسی آنترال از افراد بدون سوءهاضمه طی عمل آندوسکوپی برداشته شد. میانگین سنی افراد 48 سال (دامنۀ سنی 16 تا 80 سال) و بیشترین ردۀ سنی مربوط به گروه 46-26 (24 درصد) و کمترین میزان مربوط به گروه 26-16 سال (06/0 درصد) بود. دامنۀ سنی استفاده‌شده در این بررسی، توزیع جمعیتی نسبتاً مناسبی داشت. بر اساس یافته‌های بررسی PCR، فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، سودوموناس آئروژینوزا و استرپتوکوکوس سانگوئیس در میان 50 نفر مبتلا به سوءهاضمه به‌ترتیب 23 (46 درصد)، 3 (6 درصد)، 42 (84 درصد) و 0 (0 درصد) گزارش‌شده است. این مقادیر در گروه کنترل بررسی ما، به‌ترتیب معادل 19 (38 درصد)، 10 (20 درصد)، 45 (90 درصد) و 2 (4 درصد) مشخص گردیده است. بر اساس آنالیز آماری صورت‌گرفته، هیچ‌گونه رابطۀ معناداری میان حضور این 4 گونۀ باکتریایی و بروز سوءهاضمه مشاهده نشد (P>0.05).
بحث و نتیجه‌گیری: گونه‌های باکتری ساکن این ناحیه می‌تواند از تنوع بالایی برخوردار باشد و بنابراین، در کنار سایر عوامل اپی‌ژنتیکی درگیر، آنالیز عوامل محیطی نظیر تغذیه، سبک زندگی و نیز ژنتیک میزبان می‌تواند در افزایش دانش ما از این حوزۀ پیچیده مؤثر باشد.
واژه‌های کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا، میکروبیوتای معده، سوءهاضمه، کلونیزاسیون
متن کامل [PDF 1282 kb]   (565 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اپیدمیولوژی
دریافت: 1400/3/1 | پذیرش: 1400/9/14 | انتشار: 1401/12/15
فهرست منابع
1. Ouyang Y, Zhu Z, Huang L, Zeng C, Zhang L, Wu WK, et al. Research Trends on Clinical Helicobacter pylori Eradication A Bibliometric Analysis from 1983 to 2020. Helicobacter. 2021;e12835. doi: 10.1111/hel.12835.
2. Doohan D, Rezkitha YAA, Waskito LA, Vilaichone R-k, Yamaoka Y, Miftahussurur M. Integrating microbiome, transcriptome and metabolome data to investigate gastric disease pathogenesis: a concise review. Expert Reviews in Molecular Medicine. 2021;23. doi: 10.1017/erm.2021.8.
3. Abdi E, Latifi-Navid S, Abedi Sarvestani F, Esmailnejad MH. Emerging Therapeutic Targets for Gastric Cancer from a Host-Helicobacter pylori Interaction Perspective. Expert Opin Ther Targets. 2021; Aug;25:8:685-69. doi: 10.1080/14728222.2021.1971195.
4. Pereira-Marques J, Ferreira RM, Machado JC, Figueiredo C. The influence of the gastric microbiota in gastric cancer development. Best Pract & Res Clin Gastroenterology. 2021;101734. doi: 10.1016/j.bpg.2021.101734.
5. Madisch A, Andresen V, Enck P, Labenz J, Frieling T, Schemann M. The diagnosis and treatment of functional dyspepsia. Dtsch Ärztebl Int. 2018;115:13:222. doi: 10.3238/arztebl.2018.0222.
6. Zhong L, Shanahan ER, Raj A, Koloski NA, Fletcher L, Morrison M, et al. Dyspepsia and the microbiome: time to focus on the small intestine. Gut. 2017;66:6:1168-9. doi: 10.1136/gutjnl-2016-312574.
7. Curran T, Coyle PV, McManus TE, Kidney J, Coulter WA. Evaluation of real-time PCR for the detection and quantification of bacteria in chronic obstructive pulmonary disease. FEMS Immunology & Medical Microbiology. 2007;50:1:112-8doi: 10.1111/j.1574-695X.2007.00241.x.
8. Choi HJ, Kim MH, Cho MS, Kim BK, Kim JY, Kim C, et al. Improved PCR for identification of Pseudomonas aeruginosa. Applied microbiology and biotec. 2013;97:8:3643-51. doi: 10.1007/s00253-013-4709-0
9. Prasad J, Gill H, Smart J, Gopal PK. Selection and characterisation of Lactobacillus and Bifido-bacterium strains for use as probiotics. Int Dairy J. 1998;8:12:993-1002. doi.org/10.1016/S0958-6946(99)00024-2.
10. Kunovsky L, Dite P, Jabandziev P, Dolina J, Vaculova J, Blaho M, et al. Helicobacter pylori infection and other bacteria in pancreatic cancer and autoimmune pancreatitis. World J Gastrointest Oncolo. 2021;13:8:835. doi: 10.4251/wjgo.v13.i8.835.
11. Pereira V, Abraham P, Nallapeta S, Shetty A. Gastric bacterial Flora in patients Harbouring Helicobacter pylori with or without chronic dyspepsia: analysis with matrix-assisted laser desorption ionization time-of-flight mass spectroscopy. BMC gastroenterology 2018;18:1:1-8. doi.org/10.1186/s12876-018-0744-8.
12. Salama RI, Said NM, Said NM. Which Gastric Microbiota Associated with H. pylori in Dyspeptic Patients with Gastritis. Open J Gas. 2018;8:12:425. Doi:org/10.4236/ojgas.2018.812044
13. Hedayati MA, Khani D. Relationship of social risk factors and Helicobacter pylori infection with pathological characteristics of Gastric carcinoma. Iran J Med Microbiol. 2020;20:14:1. doi: 10.30699/ijmm.14.1.43.
14. Li X-X, Wong GL-H, To K-F, Wong VW-S, Lai LH, Chow DK-L, et al. Bacterial microbiota profiling in gastritis without Helicobacter pylori infection or non-steroidal anti-inflammatory drug use. PloS one. 2009;4:11:e7985doi: 10.1371/journal.pone.0007985.
15. Kiai E, Mozafari N, Samioladab H, Jandaghi N, Ghaemi E. Antagonistic effect of Lactic acid bacteria isolated from yogurt against pathogen bacteria. J Gorgan Univ Med Sci. 2006;8:1:28-33.

Ethics code: IR.MODARES.REC.1397.241



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 30، شماره 1 - ( 1-1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها