:: دوره 27، شماره 6 - ( 11-1398 ) ::
جلد 27 شماره 6 صفحات 45-37 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی اثر بنزوات سدیم بر کاهش علائم التهابی در مدل حیوانی آرتریت روماتوئید
ناصر قلی جانی1 ، عنایت انوری2 ، نوش آفرین چناری3 ، پیمان بمانی3 ، کوروش کلانتر* 4
1- مرکز تحقیقات بیماری های خود ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
3- گروه ایمنی شناسی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
4- گروه ایمنی شناسی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، kuroshkalantar@yahoo.com
چکیده:   (3574 مشاهده)
مقدمه: آرتریت روماتوئید(Rheumatoid arthritis; RA) یا روماتیسم مفصلی، شایع ترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل بوده و جزء بیماری ‌های خود ایمنی مزمن محسوب می‌ شود. شیوع جهانی آن یک درصد گزارش شده ‌است. بنزوات سدیم(Sodium benzoate; NaB) از متابولیت ­های دارچین بوده و به عنوان مواد نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی تغییر میزان CD52 در مدل حیوانی آرتریت روماتوئید درمان شده با NaB و هم چنین بررسی ارتباط بین مقدار سرمی CD52 و شدت بیماریRA  می باشد.
مواد و روش ها: چهار گروه از رت های نر سالم، RA، RA درمان شده با NaB و RA درمان شده با پردنیزلون استفاده شد. RA با تزریق درون پوستی سوسپانسیون مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کشته شده با حرارت در ادجوانت ناقص فروند ایجاد شد. سپس طی دو هفته، از روز 10 تا 23 بعد از القاء RA، پیشرفت بیماری توسط معاینه های ماکروسکوپی از جمله توانایی راه رفتن، قرمزی پوست و تورم در محل مچ پا و مفاصل مچ دست و مفاصل کوچک انگشتان بررسی شد. علائم بالینی، رادیولوژیکی، بافت شناسی و نیز مقدار سرمی پروتئین CD52 نیز بررسی شد.
یافته‌ های پژوهش: نتایج نشان داد که فعالیت کلی و راه رفتن موش های  RAنسبت به کنترل نرمال کاهش یافت. شدت علائم بالینی RA در گروه دریافت کننده NaB و پردنیزولون نسبت به گروه RA درمان نشده به صورت معناداری کاهش یافت. تفاوت معنی ­داری بین سطح سرمی CD52 در حیوانات در گروه های مختلف دیده نشد.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، تغییر سطح بیان CD52 در سرم گروه های مختلف از نظر آماری معنی دار نبود که نشان می دهد مکانیسم اثر بنزوات سدیم از طریق القاء CD52 نمی باشد.
 
مقدمه: آرتریت روماتوئید(Rheumatoid arthritis; RA) یا روماتیسم مفصلی، شایع ترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل بوده و جزء بیماری ‌های خود ایمنی مزمن محسوب می‌ شود. شیوع جهانی آن یک درصد گزارش شده ‌است. بنزوات سدیم(Sodium benzoate; NaB) از متابولیت ­های دارچین بوده و به عنوان مواد نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی تغییر میزان CD52 در مدل حیوانی آرتریت روماتوئید درمان شده با NaB و هم چنین بررسی ارتباط بین مقدار سرمی CD52 و شدت بیماریRA  می باشد.
مواد و روش ها: چهار گروه از رت های نر سالم، RA، RA درمان شده با NaB و RA درمان شده با پردنیزلون استفاده شد. RA با تزریق درون پوستی سوسپانسیون مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کشته شده با حرارت در ادجوانت ناقص فروند ایجاد شد. سپس طی دو هفته، از روز 10 تا 23 بعد از القاء RA، پیشرفت بیماری توسط معاینه های ماکروسکوپی از جمله توانایی راه رفتن، قرمزی پوست و تورم در محل مچ پا و مفاصل مچ دست و مفاصل کوچک انگشتان بررسی شد. علائم بالینی، رادیولوژیکی، بافت شناسی و نیز مقدار سرمی پروتئین CD52 نیز بررسی شد.
یافته‌ های پژوهش: نتایج نشان داد که فعالیت کلی و راه رفتن موش های  RAنسبت به کنترل نرمال کاهش یافت. شدت علائم بالینی RA در گروه دریافت کننده NaB و پردنیزولون نسبت به گروه RA درمان نشده به صورت معناداری کاهش یافت. تفاوت معنی ­داری بین سطح سرمی CD52 در حیوانات در گروه های مختلف دیده نشد.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، تغییر سطح بیان CD52 در سرم گروه های مختلف از نظر آماری معنی دار نبود که نشان می دهد مکانیسم اثر بنزوات سدیم از طریق القاء CD52 نمی باشد.
 
واژه‌های کلیدی: بنزوات سدیم، آرتریت روماتوئید، موش صحرایی، CD52
متن کامل [PDF 964 kb]   (1109 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: ایمونولوژی
دریافت: 1398/4/1 | پذیرش: 1398/8/25 | انتشار: 1399/3/19



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 27، شماره 6 - ( 11-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها