مقدمه: سرطان کودک به عنوان یک بیماری شایع و مزمن والدین را تحت تاثیر قرار می دهد و فرآیند درمان آن به ویژگی ها و توانمندی های روان شناختی والدین بستگی دارد. بنا بر این پژوهش حاضر با هدف مقایسه راهبردهای مقابله ای و سرسختی روان شناختی بین والدین کودکان سرطانی پاسخ دهنده مثبت و منفی به درمان انجام شد.

مواد و روش ها: روش پژوهش علی مقایسه ای بود. جامعه آماری کلیه والدین کودکان سرطانی تحت درمان در بیمارستان محک تهران در سال 1394 بودند. 50 کودک سرطانی پاسخ به درمان و 50 کودک سرطانی عدم پاسخ به درمان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. راهبردهای مقابله ای و سرسختی روان شناختی والدین به وسیله پرسش نامه های راهبردهای مقابله ای(WOCQ) و دیدگاه های شخصی کوباسا(P.V.S) اندازه گیری و داده ها با استفاده از آزمون t مستقل تحلیل شدند.

یافته های پژوهش: نتایج پژوهش نشان داد که بین راهبردهای مقابله ای مسئله مدار(جستجوی حمایت اجتماعی، مسئولیت پذیری، حل مسئله برنامه ریزی شده، ارزیابی مجدد مثبت) و هیجان مدار(رویارویی مستقیم، دوری جویی، فرار-اجتناب، خویشتن داری) و ویژگی سرسختی روان شناختی والدین کودکان سرطانی پاسخ دهنده مثبت و منفی به درمان تفاوت معناداری وجود دارد(P<0.01).

بحث و نتیجه گیری: نتایج شواهدی را پیشنهاد می ‌کند که راهبرد مقابله ای مسئله مدار و ویژگی شخصیتی سرسختی روان شناختی در والدین کودکان سرطانی پاسخ دهنده مثبت به درمان بالاتر از والدین کودکان سرطانی پاسخ دهنده منفی به درمان است. به عبارتی دیگر، راهبرد مقابله ای مسئله مدار و ویژگی سرسختی روان شناختی والدین می توانند در درمان کودک سرطانی آنان تاثیر  مثبت داشته باشد. لذا پیشنهاد می شود در شروع فرآیند درمان کودکان سرطانی، نسبت به بهبود راهبرد مقابله ای مسئله مدار و ویژگی سرسختی روان شناختی والدین یا مراقبین کودک اقدام شود.