مقدمه: سقط مکرر به از دست رفتن دو یا تعداد بیشتر بارداری قبل از هفته بیستم اطلاق می­ شود. منشاء سقط مکرر در 50 درصد موارد نامشخص می ­باشد، که به چنین مواردی سقط مکرر ایدیوپاتیک می ­گویند. آسیب­ های رویان با منشاء ایمنی نقش قابل توجهـــی در ایــجاد سقط های مکرر ایفا می­ کنند. فاکتور تنظیمی اینترفرون-5 (IRF-5) عضوی از خانواده IRF می ­باشد که تنظیم­ کننده بالادستی سیتوکین­ های التهابی مانند اینترلوکین-6 (IL-6) و فاکتور نکروز کننده تومور آلفا(TNF-α) می ­باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط پلی­ مورفیسم rs10954213 ژن IRF-5 با احتمال وقوع سقط مکرر ایدیوپاتیک می­ باشد.
مواد و روش­ ها: در مطالعه مورد-شاهدی حاضر، نمونه خون از 176 زن دارای حداقل 2 سقط جنین ایدیوپاتیک با مــیانــگین سن: 9/10±2/34 سال به عنوان گروه بیمار و 173 زن سالم یائسه و حداقل صاحب 2 فرزند سالم و بدون هیچ­ گونه سابقه سقط(میانگین سن 7/7±5/56 سال) به عنوان گروه کنترل، تهیه گردید. آنالیز ژنوتیپ با روش T-ARMS PCR انجام گرفت. نتایج با نرم­ افزار SPSS نسخه 16 آنالیز شدند.
یافته­ های پژوهش: فراوانی آلل G در گروه بیمار کمتر از گروه کنترل بود. این اختلاف از نظر آماری معنی­ دار بود و از نقش حفاظتی این آلل در برابر ریسک بروز سقط حمایت کرد(OR:0.7, 95% CI:0.5-0.9, P=0.04). فراوانی ژنوتیپ ­های حامل آلل G (GG+GA) در زنان مبتلا به سقط کمتر از زنان گروه کنترل بود و این ژنوتیپ­ ها نقش حفاظتی در برابر بروز سقط نشان دادند(OR:0.45, 95% CI:0.22-0.91, P=0.02). 
بحث و نتیجه­ گیری: بر اساس یافته ­های این پژوهش می ­توان گفت حضور آلل G در ارتباط با پلی ­مــورفیسم rs10954213 ژن IRF-5 یک عامل محافظت کننده در برابر سقط مکرر در زنان ایران می­ باشد.