مقدمه: پالایشگاه گاز یکی از صنایع استراتژیک در کشور است و وقوع حوادث در آن می‌ تواند باعث ایجاد خسارات جبران ناپذیری شود از این نظر کنترل حوادث و شناسایی علل آن بسیار مهم می‌باشد. مطالعه حاضر نیز با هدف شناسایی انواع رفتار ‌های نا ایمن که یکی از عوامل ایجاد حادثه در پالایشگاه‌ ها می‌باشد، انجام گرفت.
مواد و روش ‌ها: دراین پژوهش توصیفی- مقطعی اعمال نا ایمن کارگران با استفاده از تکنیک نمونه برداری از رفتار ایمن و با بهره گیری از روش ‌های مشاهده و استفاده از چک لیست تارانت مورد بررسی قرار گرفت. جهت تکمیل مشخصات دموگرافیکی کارگران با آن ‌ها مصاحبه انجام گرفت. برای تعیین میزان و انواع رفتار ‌های نا ایمن حجم نمونه با انجام مطالعه پایلوت، برابر 1878 مشاهده تعیین گردید. جهت آنالیز اطلاعات از نرم افزارSPSS و آزمون کای دو استفاده گردید.
یافته ‌های پژوهش: نتایج نشان داد که 2/32% رفتارهای کارگران مورد مطالعه از نوع نا ایمن می‌باشد. به ترتیب بیش ترین رفتار نا ایمن و نوع آن در تعمیرات مکانیک (1/33%) و عدم استفاده یا استفاده نا مناسب از وسایل حفاظت فردی(6/10%) مشاهده شد. هم چنین بین اعمال نا ایمن کارگران با واحد کاری، شغل، سطح تحصیلات، سابقه کار، سابقه حادثه قبلی، ساعت کاری و روز مشاهده ارتباط معنی داری مشاهده شد (05/0p<)، اما بین اعمال ناایمن با سن و وضعیت تاهل رابطه معنی داری مشاهده نشد(05/0p<).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که بیش ترین رفتار نا ایمن در واحد تعمیرات مکانیک و بیش ترین نوع رفتار نا ایمن عدم استفاده یا استفاده نا مناسب از وسایل حفاظت فردی بود لذا به منظور کاهش این گونه رفتار‌ها، پایش مداوم کارگران، اجرای دوره‌های آموزشی بر اساس اصول ایمنی مبتنی بر رفتار، ایجاد فرهنگ ایمنی و جو ایمنی مناسب و استفاده از تجربیات علمی محققان دانشگاهی پیشنهاد می‌گردد.