مقدمه: هایپرهموسیستئینمی برای بیماری های قلبی-عروقی به عنوان یک فاکتور خطر تلقی می گردد. برخی از مطالعات گزارش نموده اند که در افراد مبتلا به هپاتیت B سطح هموسیستئین پلاسما افزایش می یابد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر اینترفرون آلفا بر سطح هموسیستئین افراد مبتلا به هپاتیت B بود. اینترفرون آلفا(IFN-α) یک عامل درمانی برای هپاتیت B می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه 20 بیمار مبتلا به هپاتیت B شرکت کرده بودند. سطوح پلاسمایی هموسیستئین قبل و بعد از IFN-α درمانی اندازه گیری شد و داده ها با استفاده از آزمون های t-test و Correlation با یگدیگر مقایسه گردیدند.

یافته های پژوهش: سطوح هموسیستئین در افراد بیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد(P<0.001). اینترفرون آلفا درمانی سطوح هموسیستئین پلاسما را نسبت به قبل از درمان کاهش داد(P<0.0001) و سطوح هموسیستئین بعد از درمان نسبت به گروه کنترل هیچ اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد(P>0.806).

بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد سطوح هموسیستئین پلاسما در بیماران مبتلا به هپاتیت B افزایش یافته بود و درمان با اینترفرون آلفا سطوح هموسیستئین را کاهش داد. هم چنین اینترفرون آلفا قادر بود پیشرفت آتروژنزیس را مهار کند.