مقدمه: شخصیت یکی از عوامل ایجاد و تداوم اختلالات خلقی است. با این ‌حال، تحقیقات اندکی وجود دارد که پروفایل شخصیتی بر مبنای ابعاد شخصیتی کلونینجر را  به شکلی مقایسه‌ ای در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی، دوقطبی I و افراد بهنجار بررسی کند. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه‌ ای ابعاد سرشتی و منشی شخصیت بر اساس تئوری کلونینجر در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی، دوقطبی I و افراد بهنجار است.

مواد و روش‌ ها: در این تحقیق توصیفی از نوع علی-مقایسه ‌ای، تعداد 34 نفر بیمار مبتلا به افسرده اساسی و 37 بیمار مبتلا به دوقطبی I از مراکز حمایتی سرپایی بهزیستی استان آذربایجان غربی که دارای پرونده تشخیص روان‌ پزشکی بودند به روش در دسترس به‌ عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. گروه مقایسه بهنجار نیز به تعداد 79 نفر از بین مراجعان سالم دارای پرونده، مثل پرونده مالی در بهزیستی بعد از غربال شدن توسط تست سلامت عمومی به ‌صورت داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌ آوری داده‌ ها از پرسش نامه سرشت و منش کلونینجر(TCI) و پرسش نامه سلامت عمومی(GHQ) استفاده شد. برای تحلیل داده ‌ها از آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی(HSD) استفاده شد.

 یافته‌ های پژوهش: یافته ‌ها نشان داد که سه گروه در بعد سرشت شخصیت در سطوح نوجویی، آسیب پرهیزی، و پشتکار تفاوت معنی ‌داری دارند. در بعد منش شخصیت نیز سه گروه تحقیق در سطوح خود راهبری، همکاری و خود فراروی تفاوت معنی ‌داری دارند. بر اساس نتایج آزمون HSD در متغیرهای نوجویی(P<0.05)، پشتکار(P<0.01) و خود فراروی(P<0.05) تفاوت ‌ها در بیماران افسردگی اساسی و بهنجار و در متغیرهای آسیب پرهیزی(P<0.01) و خود راهبری(P<0.01) افراد افسرده اساسی و بهنجار و هم چنین، دوقطبی I و بهنجار معنادار است. در متغیر همکاری(P<0.01) تفاوت‌ ها در بین هر سه گروه مورد مطالعه معنادار است.

بحث و نتیجه‌ گیری: این یافته‌ ها نشان می ‌دهند که متغیرهای نوجویی، پشتکار، خود فراروی و همکاری مشخصه شخصیتی افسردگی اساسی و آسیب پرهیزی و خود راهبری مشخصه هم افسردگی اساسی و هم دوقطبی نوع I است.