:: دوره 15، شماره 2 - ( 4-1386 ) ::
جلد 15 شماره 2 صفحات 6-1 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه روش ایمونوکمی لومینسانس با PCR برای تشخیص ویروس هپاتیتB در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه بیمارستان بقیه اله
مهدی قربانعلی زادگان*
چکیده:   (21346 مشاهده)
چکیده مقدمه : ویروس هپاتیت B عامل هپاتیت سرمی و به عنوان هپادنا ویروس طبقه بندی می شود . این ویروس باعث ایجاد عفونت های مزمن در نوزادن آلوده و عامل مهمی در ایجاد بیماری های کبد و از جمله سرطان کبد در انسان می باشد . HBsAg نخستین مارکر سرولوژیکی است که قبل از بروز علائم کلینیکی در جریان خون ظاهر می گردد . شناسایی این آنتی ژن با روش های ایمونولوژیک از جمله ایمونوکمی لومینسانس امکان پذیر است . از طرفی امروزه روش های مولکولی نظیر PCR این امکان را به وجـــود آورده اند تا در مواردی که تست های سرولوژی قادر به شناسایی HBsAg نیستند ، وجود DNA مربوطه را در نمونه کلینیکی مشخص کنند . هدف از این مــطالعه مقــایسه نتایج روش مولکـــولی واکنش زنجیره ای پلی مراز با روش کمی ایمونو لومینسانس جهت شناسایی HBsAg می باشد . مواد و روش ها : 63 نمونه سرمی بیماران مشکوک به هپاتیت B مراجعه کننده به آزمایشگاه بیمارستان بقیه ا.. (عج) مورد مطالعه قرار گرفت . برای بررسی ایمنولوژیک HBsAg از روش ساندویچ کمی لومینسانس ایمنواسی(Sandwich Chemiluminescence Immuno Assay) و برای تشخیص مولکولی از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز PCR استفاده شد. یافته های پژوهش : در PCRتمامی 63 نمونه (100 درصد) نتایج مثبت داشتند در حالیکه با روش سنجش ایمونوکمی لومینسانس 57 مورد (5/90 درصد) مثبت و 6 مورد (5/9 درصد) منفی بودند. نتیجه گیری نهایی : حساسیت روش کمی لومینسانس کمتر از روش مولکولی PCRمی باشد . حساسیت روش PCR در این متد100 درصد و روش کمی ایمونولومینسانس 4/90 درصد می باشد . و با توجه به حساسیت و ویژگی و سرعت بالای تست های مولکولی ، پیشنهاد می گردد از روش مولکولی واکنش زنجیره ای پلی مراز برای تشخیص سریع و پیگیری روند درمان بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی نوع B استفاده گردد.
واژه‌های کلیدی: ویروس هپاتیت B، واکنش زنجیره ای پلیمراز، کمی لومینسانس
متن کامل [PDF 384 kb]   (7740 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1387/11/8 | پذیرش: 1394/1/31 | انتشار: 1394/1/31


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 15، شماره 2 - ( 4-1386 ) برگشت به فهرست نسخه ها