مقدمه: علی رغم این که دایسکشن آئورت بیماری غیر شایعی می باشد ولی تشخیص دیررس آن تهدیدکننده حیات بوده و با مرگ و میر بالایی همراه است، ‌اما درمان به موقع آن میزان بقاء این بیماری را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. هدف از این تحقیق بررسی میزان شیوع و پیش آگهی این بیماری در جمعیت زنان در مرکز آموزشی، درمانی قلب و عروق امام علی(ع) می باشد.
 مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که طی سال‌های 90-1380 در مرکز آموزشی، درمانی قلب و عروق امام علی(ع) در شهر کرمانشاه انجام شده از تمام بیماران زنی که با تشخیص حادثه حاد کرونری بستری شده اند، 62 بیمار با تشخیص دایسکشن حاد آئورت طی سال‌های فوق تشخیص و از طریق پرسش نامه خاصی اطلاعات لازم جمع آوری شده و با نرم افزار SPSS vol.16 و با روش‌های آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش: در این بررسی از 14760 بیمار زن 62 بیمار با میانگین شیوع 8/2 درصد به ازای هر 100 هزار نفر در سال با تشخیص قطعی دایسکشن حاد آئورت بستری و تحت عمل جراحی قرار گرفته اند محدوده سنی بیماران 75-38 سالگی بوده با میانگین سنی 8±65 سال،‌ در جمعیت مورد مطالعه 53 درصد‌ بیماران سابقه بیماری فشارخون، 9/12 درصد بیماران سابقه اعتیاد به سیگار و بیماری فشارخون و 2/11 درصد بیماران سابقه بیماری دیابت و فشارخون داشته اند. شکایت اصلی بیماران در موقع مراجعه در 78 درصد موارد درد شدید سینه بوده است و تمامی بیماران اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک شده و از وسائل کمک تشخیصی 1/31 درصد از اکو از طریق مری TEE و 6/9 درصد آئورتوگرافی همراه با آنژیوگرافی کرونر 2/11 درصد از سی تی اسکن استفاده شده است. مرگ و میر بیمارستانی 1/16 درصد بوده است.
بحث و نتیجه گیری: دایسکشن حاد آئورت یک بیماری مهلک در زنان می باشد و با تشخیص زودرس و جراحی به موقع می توان به طور قابل توجهی از مرگ و میر بیماری کاست و موجب بهبود پیش آگهی در بیماران گردید.