با وجود پیشرفت در تشخیص و درمان، بیماری سرطان یکی از عوامل مهم مرگ و میر در دنیاست. علاوه بر عوامل ژنتیکی و محیطی عوامل اپی‌ژنتیکی هم در اتیولوژی سرطان دخیل هستند. اخیراً معلوم شده است که microRNA‌ها -یک گروه از RNA‌های کوچک غیرکد کننده- ارتباط نزدیکی با بیماری‌های مختلف از جمله سرطان دارند. microRNA‌ها بیان ژن در یوکاریوت‌ها را از طریق مهار ترجمه یا تخریب mRNA تنظیم می‌کنند که این کار را با جفت شدن نسبی با انتهای′3 مربوط به mRNA (3′UTR) مورد هدف انجام می‌دهد. به دلیل پتانسیل microRNA در هدف قرار دادن تعداد زیادی از mRNAها این دسته اولیگونوکلئوتیدهای 19-25 تایی تقریباً در تمام پدیده‌های بیولوژیکی شامل تنظیم چرخه سلولی، رشد سلولی، آپوپتوزیس، تمایز سلولی و پاسخ به استرس نقش دارند. شواهد روز افزون حاکی از آن است که microRNA‌ها در زیست شناسی سرطان نقش مهمی دارند و مطالعات اخیر نقش انکوژنی و بازدارنده توموری microRNA‌ها را در سلول‌های سرطانی تایید کرده‌اند و نشان داده‌اند که بیان این microRNA‌ها خود می‌توانند توسط انکوژن‌ها و بازدارنده‌های توموری تنظیم شوند. احتمال می‌رود که بیان microRNA‌ها هم در in vitro و هم در in vivo از طریق سنتز مولکول‌های pre-microRNA یا اولیگونوکلئوتیدهای آنتی سنس می‌توانند تنظیم شوند که دورنمای امیدوارکننده‌ای برای درمان سرطان است.