مقدمه: هدف نهایی هر سیستم بهداشتی-درمانی ارتقاء کیفیت خدمات مراقبتی است که پرسنل بیمارستان و به طور خاص پرستاران، نقش مهمی در جهت پیشبرد آن دارند. بهبود عملکرد پرستاران تابع عوامل و شرایط درون سازمانی و برون سازمانی متعددی است که مهم ترین آن سبک رهبری حاکم بر سازمان است. از مهم ترین سبک های تاثیرگذار بر بهبود عملکرد، بروز رفتارهای سازمانی مثبت و ایجاد معنویت درکار، سبک رهبری خدمتگزار است. تعیین تاثیر رهبری خدمتگزار بر رفتار شهروندی سازمانی با نقش میانجی معنویت در کار هدف اصلی پژوهش حاضر است.

مواد و  روش ها: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است که به طور خاص از الگویابی علّی استفاده شده است. جامعه آماری شامل تمامی پرستاران و سرپرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بود که با استفاده از روش نمونه­ گیری تصادفی خوشه ­ای و به کمک جدول کرجسی و مورگان تعدد 152 پرستار و 57 سرپرست به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ­ها با استفاده از سه پرسش نامه استاندارد سبک رهبری خدمتگزار، رفتار شهروندی سازمانی و معنویت در کار گردآوری و  از  طریق روش­ های آمار توصیفی، استنباطی و الگویابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته های پژوهش: نتایج پژوهش حاکی از آن است که وضعیت سبک رهبری خدمتگزار  برای سرپرستاران و وضعیت معنویت در کار و رفتار شهروندی سازمانی برای پرستاران در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارد. اثرات مستقیم رهبری خدمتگزار بر رفتار شهروندی سازمانی(t=1.35, β=0.08)، رهبری خدمتگزار بر معنویت در کار(t=2.05, β=0.18) و معنویت در کار بر رفتار شهروندی سازمانی(t=10.02, β=0.75) به لحاظ آماری معنادار می باشند. هم چنین اثر غیر مستقیم رهبری خدمتگزار بر رفتار شهروندی سازمانی با میانجی­گری معنویت در کار(t=6.21, β=0.6) به لحاظ آماری معنادار و قوی است.

بحث و نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش، مدیران پرستاری می­ توانند با به کار گیری سبک رهبری خدمتگزار موجب افزایش معنویت در کار و رفتار شهروندی سازمانی در پرستاری شوند که به نوبه خود ارتقای کیفیت خدمات مراقبتی ارائه شده به بیماران را به همراه دارد.