Journal of Ilam University of Medical Sciences
مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام
J. Ilam Uni. Med. Sci.
Medical Sciences
http://sjimu.medilam.ac.ir
96
journal96
1563-4728
2588-3135
doi
fa
jalali
1397
2
1
gregorian
2018
5
1
26
1
online
1
fulltext
fa
تأثیر تمرینات PNF و تمرینات کششی رایج فیزیوتراپی بر تعادل و عملکرد در بیماران مبتلا به سندروم پاتلوفمورال
Efficacy of PNF and Classic Physiotherapy Stretching Exercises on the Balance and Function in Patellofemoral Syndrome Patients
پژوهشي
Research
<p dir="RTL"><strong><em><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">مقدمه:</span></span></em></strong> <span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">کشش ساختارهای کوتاه شده از طریق تمرینات کششی، یکی از موثرترین شیوه­ها برای بهبود عملکرد افراد با درد پاتلوفمورال است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر تمرینات تسهیل عصبی- عضلانی گیرنده­های عمقی(</span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">PNF</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">) و تمرینات کششی رایج فیزیوتراپی(</span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">CPS</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">) بر تعادل و عملکرد در بیماران با درد پاتلوفمورال است. </span></span><br>
<strong><em><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">مواد و روش­ها:</span></span></em></strong> <span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. تعداد 33 زن مبتلا به درد پاتلوفمورال بطور تصادفی در سه گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">PNF</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> (11 نفر)، </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">CPS</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> (11 نفر) و کنترل (11 نفر) قرار گرفتند. گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">PNF</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> در تمرینات </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">PNF</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> ویژه عضلات چهارسر ران و همسترینگ و گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">CPS</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> در تمرینات کششی رایج فیزیوتراپی به مدت 2 ماه شرکت کردند، درحالیکه گروه کنترل در هیچگونه برنامه تمرینی شرکت نکردند. از مقیاس </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">WOMAC</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> و تست­های شارپند رومبرگ و </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">SEBT</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">، بترتیب جهت ارزیابی عملکرد، تعادل استاتیک و دینامیک استفاده شد. داده­ها با استفاده از آزمون </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">ANOVA</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> با اندازه­گیری مکرر در سطح معنی­داری 05/0 آنالیز گردید.</span></span><br>
<strong><em><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">یافته ­های پژوهش:</span></span></em></strong> <span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">قبل از مداخلات تمرینی، بین عملکرد و تعادل گروه­های مختلف تفاوتی وجود نداشت(05/0<</span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">P</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">). اما پس از مداخلات، عملکرد زانوی گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">PNF</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> نسبت به گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">CPS</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> (01/0></span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">P</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">) و کنترل(003/0= </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">P</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">) بطور معنی­داری بهبود یافت و در گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">CPS</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> نیز بهبود معنی­داری در مقایسه با گروه کنترل دیده شد(014/0=</span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">P</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">). همچنین تعادل استاتیک و دینامیک در بیماران گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">PNF</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> نسبت به گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">CPS</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> و کنترل بطور معنی­داری افزایش پیدا کرد(001/0></span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">P</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">) اما بین دو گروه </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">CPS</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> و کنترل تفاوت معنی­داری دیده نشد(05/0<</span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">P</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">).</span></span><br>
<strong><em><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">بحث و نتیجه ­گیری:</span></span></em></strong> <span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;">اگرچه برای درمان بیماران با درد پاتلوفمورال اغلب از تمرینات کششی رایج فیزیوتراپی استفاده می­شود، یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">PNF</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> در بهبود عملکرد و تعادل این بیماران موثرتر از تمرینات مذکور است. از اینرو، استفاده از تمرینات </span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:9.0pt;">PNF</span></span></span><span style="font-family:b mitra;"><span style="font-size:10.0pt;"> جهت درمان چنین بیماریهایی به متخصصان توانبخشی و فیزیوتراپی توصیه می­شود.</span></span></p>
<p><em>Introduction</em>: Stretching the shortened structures by stretch exercises is one of the most effective methods for function improvement in patients with patellofemoral pain. Thus, the aim of this study was to compare the effects of proprioceptive neuromuscular facilitation (PNF) and Classic physiotherapy stretching (CPS) exercises on the balance and function in patellofemoral pain patients.<br>
<br>
<em>Materials & Methods</em>: This was a semi-experimental research in which 33 women with patellofemoral pain syndrome were randomly divided into three PNF (n=11), CPS (n=11) and control (n=11) groups. The PNF group participated in the quadriceps and hamstring PNF for two months, the CPS members participated in the Classic physiotherapy stretching exercisesfor the same period, while the control group did not participate in any exercise program. The function, static as well as dynamic balances were measured by WOMAC scale, Sharpend Romberg test, and SEBT, respectively. Data were analyzed by ANOVA repeated measures at significance level of 0.05.<br>
<br>
<em>Findings</em>: As there were no differences between functions and balances of different groups, (P>0.05) before training interventions, PNF group’s knees functions improved significantly compared to CPS (P<0.01) and control groups, (P=0.003), after the intervention, and also a significant improvement developed in CPS group, compared to the control group, (P=0.014) Furthermore, static and dynamic balance among PNF group patients significantly increased compared to CPS and control groups, (P<0.001). However, no significant difference was observed between CPS and control groups, (P>0.05).<br>
<br>
<em>Discussion & Conclusions</em>: According to the conclusions of our research, PNF training is more effective in improving function and balance patients with patellofemoral pain; although, classic physiotherapy stretching exercises are often used for the treatment of such patients. Hence, applying PNF exercises for the treatment of such diseases are recommended to physiotherapists and rehabilitation professionals.</p>
سندروم درد پاتلوفمورال, فیزیوتراپی, تمرینات PNF, عملکرد, تعادل
patellofemoral pain syndrome, physiotherapy, PNF exercises, function, balance
141
153
http://sjimu.medilam.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2034-3&slc_lang=fa&sid=1
Afshin
Keyhanfar
افشین
کیهانفر
edu.manag@gmail.com
9600319475328460039009
9600319475328460039009
Yes
Dept of Physical Education and Sport Sciences, Payam-e-Noor University of Garmsar, Garmsar, Iran
گروه تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور گرمسار، گرمسار، ایران
Seyyed hossein
Hosseini
سید حسین
حسینی
hoseini.papers@gmail.com
9600319475328460039010
9600319475328460039010
No
Dept of Sport Sciences, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Guilan University, Rasht, Iran
گروه علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران