AU - Nazari pirdoosti, Sirous AU - Valipour dehnou, Vahid AU - Gharamanlou, Ehsan TI - Effect of Motor Cortex Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS)on the Strength and Endurance performance of Healthy Collegiate Subjects PT - JOURNAL ARTICLE TA - sjimu JN - sjimu VO - 27 VI - 1 IP - 1 4099 - http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-5236-fa.html 4100 - http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-5236-fa.pdf SO - sjimu 1 AB  - مقدمه: تحریک جریان مستقیم جمجمه ­ای یک تکنیک غیرتهاجمی است که جهت تغییر فعالیت قشر مغزی استفاده می ­شود. این شکل از جریان قادر به القاء تغییراتی در فعالیت الکتریکی درون و بیرون نرون ­ها است که منجر به تغییر پتانسیل استراحتی غشاء و در نتیجه اصلاح کارآیی سیناپس عصبی می ­شود. از این رو، هدف این مطالعه بررسی تاثیر تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ­ای(tDCS) قشر حرکتی بر اجرای قدرتی و استقامتی آزمودنی­ های سالم دانشگاهی بود. مواد و روش ­ها: 10 آزمودنی مرد جوان و سالم(سن 41/1±23/21 سال) به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. در جلسه اول، آشناسازی، اندازه ­گیری یک تکرار بیشینه و اندازه ­های آنتروپومتریک اجرا شد. سپس در یک جلسه، 4 نوبت با 90 درصد یک تکرار بیشینه تا واماندگی را برای بازکننده­ های زانوی راست بر روی دستگاه جلو پا و در جلسه دیگر با فاصله 72 ساعت سه نوبت با 70 درصد یک تکرار بیشینه تا واماندگی برای عضلات تاکننده­ آرنج راست بر روی دستگاه لاری را انجام دادند. زمان استراحت بین نوبت ­ها در فعالیت عضلات بازکننده زانو 3 دقیقه و برای فعالیت عضلات تاکننده آرنج90 ثانیه بود. هم ­زمان فعالیت الکتریکی عضلات درگیر و تعداد تکرارهای انجام شده در هر نوبت نیز ثبت شد. بلافاصله، پس از اتمام کل نوبت ­های هر فعالیت، تحریک آندی(2 میلی ­آمپر به مدت 15 دقیقه) و ساختگی(2 میلی ­آمپر به مدت 15 دقیقه که پس از 30 ثانیه تحریک قطع شد) برای هر فعالیت در دو جلسه متفاوت به صورت طرح تصادفی متقاطع بر جمجمه­ آزمودنی­ ها به کار گرفته شد. الکترودها(آند و مرجع) به یک دستگاه تحریک جریان ثابت با برون ده بیشینه 10 میلی آمپر متصل شد. بلافاصله پس از اعـــمال tDCS آزمودنــــی­ ها، دوباره آزمون ­های ابتدایی را اجرا نمودند و فعالیت الکتریکی عضلات درگیر و تعداد تکرارها در هر دور مجدداً ثبت شد. جمع آوری داده­ های دامنه سیگنال EMG با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی با فرکانس 2000 هرتز انجام شد. یافته ­های پژوهش: تعداد تکرارها(P=0.001) و حجم کار قدرتی انجام شده(P=0.001) در گروه تحریکی افزایش معناداری را در مقایسه با گروه ساختگی نشان داد. تعداد تکرارها(P=0.855) و حجم کار استقامتی انجام شده(P=0.875) در دو گروه تفاوت معناداری را نشان نداد. نتایج فعالیت الکتریکی عضله راست­ رانی(P=0.197)، پهن جانبی(P=0.363)، پهن داخلی(P=0.227) و دوسر بازویی(P=0.078) تفاوتی را در قبل و پس از مداخله بین دو گروه نشان نداد. بحث و نتیجه ­گیری: نتایج این مطالعه نشــان می ­دهد که یک جلسه تحریک tDCS آندی منجر به افزایش قدرت عضلات بازکننده زانو می ­شود اما تاثیری بر اجرای استقامتی عضلات تاکننده­ آرنج ندارد که می ­تواند ناشی از موقعیت الکترودی استفاده شده در این تحقیق باشد. هم چنین یک جلسه tDCS آندی بر فعالیت الکتریکی عضلانی در هیچ کدام از اجراهای قدرتی و استقامتی تاثیر معناداری ندارد. CP - IRAN IN - Dept of Sports Sciences, Faculty of Literature and Human Sciences, Lorestan University, Khorramabad, Iran LG - eng PB - sjimu PG - 44 PT - Applicable YR - 2019