@ARTICLE{Ahmadi, author = {ahmadi, n and ghafarzadeh, m and jalali galosang, a and hjolami parizad, e and }, title = {An Epidemiological Study of Cutaneous Leishmaniasis With Emphasis on Incidence Rate in Kashan, Isfahan Province}, volume = {21}, number = {2}, abstract ={مقدمه: لیشمانیوز جلدی یا سالک یکی از بیماری های انگلی شایع در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان بوده که توسط انگل های تک یاخته ای از جنس لیشمانیا ایجاد می شود و توسط گزش پشه خاکی به انــسان منتقل می گردد. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی با تأکید بر روند میزان بروز آن در منطقه کاشان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه گذشته نگر و از نوع توصیفی متکی بر داده های موجود(existing data) است و جامعه آماری شامل کلیه افرادی می باشد که در طی پنج سال(1388-1384) برای تشخیص پارازیتولوژیکی لیشمانیوز جلدی به آزمایشگاه مرکزی کاشان مراجعه کرده و بیماری آن ها اثبات شده بود. خصوصیات دموگرافیکی، بالینی و تشخیصی بیماران دارای انگل لیشمانیا(موارد مثبت) ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: تعداد مبتلایان به لیشمانیوز جلدی در این بررسی 1599 نفر بوده، از این تعداد 1315 نفر(2/82 درصد) ساکن شهر و 284 نفر(8/17 درصد) ساکن روستا بوده اند، در حالی که 18/90 درصد جمعیت منطقه در شهر و 82/9 درصد آن ها در روستا زندگی می کنند. میزان بروز بیماری در اهالی مناطق روستای به طور معنی داری بیشتر از اهالی شهری بوده است(10/19 در برابر 46/9 در 10000 نفر جمعیت). در طی سال های مطالعه، موارد آلودگی افزایش قابل توجهی را نشان داد، به طوری که موارد مثبت لیشمانیوز جلدی از 192 درسال اول بررسی به 405 مورد در سال آخر مطالعه افزایش یافته است. میزان بروز سالیانه بیماری نیز روند رو به افزایش معنی داری نشان می دهد. در میان افراد دارای لیشمانیوز جلدی فعال 717 (45 درصد) مؤنث و 882 (55 درصد) مذکر بودند که 92 درصد آن ها ایرانی و بقیه غیر ایرانی بودند. بیشترین میزان بروز بیماری در گروه سنی زیر 10 سال با 87/14 در ده هزار نفر جمعیت و کمترین آن در گروه سنی 49-40 سال با 93/5 در ده هزار نفر جمعیت مشاهده شد. نسبت موارد لیشمانیوز جلدی فعال در گروه سنی کمتر از 20 سال(84/43 درصد) به طور معنی داری از مقدار مربوطه در همان گروه های سنی در جمعیت عمومی(02/34 درصد) شهرستان کاشان بالاتر است. شایع ترین عضو مبتلا، دست ها(با 8/45 درصد به تنهایی، 1/7 درصد همراه با پاها و 9/2 درصد همراه با صورت) و سپس پاها بودند. ضایعات تکی در اکثر بیماران و به دنبال آن دو و یا چند زخم در روی دو یا چند قسمت از بدن مشاهده شد. لیشمانیوز جلدی نوع مرطوب در کاشان غالب است. بحث و نتیجه گیری :یافته های این بررسی، روند رو به افزایش شیوع و میزان بروز لیشمانیوز جلدی را در منطقه کاشان نشان می دهد. هم چنین بیماری در منطقه یه صورت یک تهدید بهداشتی و عمومی باقی خواهد ماند. بنا بر این توصیه می شود که اقدامات مفید وجدی جهت حفظ سلامتی افراد جامعه توسط مسئولین منطقه ای انجام پذیرد. }, URL = {http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-1049-fa.html}, eprint = {http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-1049-fa.pdf}, journal = {Journal of Ilam University of Medical Sciences}, doi = {}, year = {2013} }