مقدمه: امروزه یکی از مشکلات جوامع بشری بیماری های کبدی و استفاده از داروهای شیمیایی با عوارض جانبی می ­باشد که باعث تغییر رویکرد محققین به سمت منابع داروی گیاهی جدید شده است. کلوس دارای خواص دارویی از جمله خاصیت آنتی ­اکسیدانی می ­باشد. در این تحقیق اثر عصاره هیدروالکلی بخش­ های هوایی(برگ و ساقه) این گیاه بر آسیب­ های کبدی ناشی از تتراکلریدکربن در موش سوری بررسی شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه از 36 سر موش سوری نر استفاده شد. یک گروه به عنوان کنترل و دو گروه به عنوان شاهد مثبت(آب مقطر، روغن زیتون و تتراکلرید کربن) و شاهد منفی(آب مقطر و روغن زیتون) و 3 گروه به عنوان گروه ­های آزمایشی دریافت­ کننده عصاره(غلظت­ های 200، 400، 800 میلی ­گرم بر کیلوگرم) در نظر گرفته شدند. عصاره کلوس به مدت 3 روز گاواژ و از روز 3 به بعد به مدت 5 روز به همــراه گاواژ،  مقدار 1 میلی ­گرم  بر کیلوگرم روغن زیتون و تتراکلریدکربن به نسبت مساوی تزریق داخل صفاقی گردید.
یافته های پژوهش: یافته­ های پاتولوژیک در بافت کبد نشان داد، این بافت در تمام گروه ­ها به جزء گروه­ های کنترل و شاهد منفی، دارای درجات مختلفی از نکروز کبدی در اطراف ورید مرکزی و به طور شدید در گروه شاهد مثبت است. بررسی فاکتورهای خونی نشان دهنده کاهـــش معنی ­دار این فاکتورها در گروه­ های تجربی نسبت به گروه شاهد مثبت می ­باشد. هم چنین مشخص شد با افزایش مقدار دوز مصرفی عصاره، از میزان آنزیم های کبدی ALP،AST ، ALT، بیلی روبین تام و مستقیم و آسیب های پاتولوژیکی کبد کاسته شده است.
بحث و نتیجه گیری: با بررسی نتایج چنین به نظر می­ رسد وجود ترکیبات فلاونوئیدی و فنلی در گیاه کلوس می ­تواند منجر به کاهش اثرات سمی القاء شده توسط  تتراکلریدکربن در بافت کبد موش شود.