مقدمه: خودسوزی یکی از مشکلات بهداشتی جوامع به عنوان فاجعه ای بزرگ برای خانواده ها محسوب می شود. این پژوهش با هدف شناسایی عوامل مرتبط با خودسوزی و تعیین ویژگی های اپیدمیولوژیک اقدام کنندگان به خودسوزی در استان ایلام در سال های 1389 تا 1393 انجام شده است.

مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی تمامی پرونده های بیمارانی که اقدام به خودسوزی کرده بودند در مدت 5 سال مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم جمع آوری و با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار  SPSS vol.22مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته های پژوهش: از مجموع 236 نفر تعداد 168 زن(2/71 درصد) و 68 مرد(8/28 درصد) اقدام به خودسوزی کرده بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 85/34 سال در دامنه سنی 11 تا 90 سال بود. 4/81 درصد افراد فوت شدند. 35/6 درصد کل افراد سابقه اعتیاد داشتند. میانگین سطح سوختگی در کل افراد 80 درصد و در محدوده 20 درصد تا 100 درصد سوختگی سطح بدن بود. در 6/96 درصد موارد نفت عامل اشتعال زای مورد استفاده بود. 1/55 درصد افراد متاهل، 8/25 درصد بی سواد، 2/68 درصد ساکن شهر و 2/74 درصد خانه دار و یا بیکار بودند. بیشترین موارد خودسوزی در فصل بهار(4/28 درصد) اتفاق افتاد. متوسط میزان بروز و میزان کل سال های از دست رفته عمر به علت مرگ زودرس ناشی از خودسوزی در طول پنج سال، به ترتیب 43/8 نفر در صد هزار نفر جمعیت و 8388 سال برآورد شد.

بحث و نتیجه گیری: توجه بیشتری به مشکلات نسل جوانان به ویژه زنان، حضور زنان در جامعه، افزایش آگاهی و سواد افراد جامعه و داشتن شغل مناسب می تواند در پیشگیری و کاهش پدیده خودسوزی موثر باشد.