مقدمه: روشنایی یکی از مهم ترین مباحث فیزیکی محیط کار می باشد. از نور نه تنها جهت رویت اشیاء و انجام کارها بلکه به عنوان عاملی برای ایجاد یک محیط کار مطبوع و دلپذیر استفاده می شود. از آن جایی که نور روز می تواند از طریق ارتقای سطح سلامت، باعث افزایش کارایی دانش آموزان شود بنا بر این مطالعه حاضر با هدف ارزیابی روشنایی توام در مدارس ابتدایی شهر ایلام صورت گرفته است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی در سال 1392 در تعدادی از مدارس ابتدای شهر ایلام انجام گرفته شد. پس از تقسیم بندی شهر ایلام به 5 منطقه از هر منطقه یک مدرسه و مجموعاً 5 مدرسه که هر کدام 10 کلاس دارند به عنوان نمونه انتخاب شدند و بر اساس روش الگوییIESNA صورت گرفته که مقادیر اندازه گیری شده وارد SPSS vol.16 شدند و نتایج حاصل با استفاده از آزمون های آماری مناسب(فراوانی، کراستب) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته های پژوهش: نتایج مطالعه نشان داد که 58 درصد مدارس از کیفیت روشنایی مطلوب برخوردار بودند و 42 درصد وضعیت نامطلوبی داشتند. هم چنین یافته ها نشان داد که 62 درصد مدارس دارای شدت روشنایی استاندارد می باشند. بر اساس یافته های این پژوهش میزان درخشندگی سطوح و مطلوبیت کیفی روشنایی بیشترین تاثیر را بر مقدار شدت روشنایی عمومی داشته اند. حداقل مقدار شدت روشنایی اندازه گیری شده 30/303 و بیشترین مقدار آن 50/875 لوکس می باشد.
 بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده علت اصلی عدم تطابق مقادیر روشنایی با استاندارد و سطح مطلوبیت می توان به قرار گرفتن مدارس در قسمت جنوبی و نسبت مساحت پنجره به سطح اتاق اشاره کرد که پیشنهاد می شود جهت برطرف کردن این نقایص طراحی ها مطابق با الگوهای استاندارد و هم چنین بهره گیری بیشتر از نور طبیعی انجام گیرد.