مقدمه: شبکه پیچیده کموکاین ها و رسپتور آن ها نقش مهمی در گسترش و متاستاز تومورها دارد. این مطالعه به بررسی میزان بیان mRNA ی CCR2 و CCR5 و هم چنین سطح سرمی CCL2 و CCL5 در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول ‌های ترانزیشنال مثانه قبل و بعد از عمل TUR می پردازد.

مواد و روش ها: در این تحقیق پیش رو 40 نفر بیمار مرد مبتلا به Transitional Cell Carcinoma (TCC) و 40  نفر مرد سالم وارد مطالعه شدند. نمونه ‌های خون قبل از TUR و 28 روز بعد از آن جمع‌ آوری شد. هم چنین از 12 نفر از این بیماران، بافت توموری و بافت نرمال در حین عمل گرفته شد. بیان ژن CCR2 و CCR5 از نمونه بافت سالم و توموری به صورت ظاهری(Gross) و هم چنین در PBLs با استفاده از تکنیک Real-Time PCR مشخص شد. سطح پروتئین CCL2 و CCL5  در PBLs با استفاده از تکنیک الیزا بررسی شد. یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS با سطح معنی داری P<0.05 آنالیز شد.

یافته‌ های پژوهش: بیان ژن CCR2 و  CCR5در بافت توموری نسبت به بافت سالم و در PBLs بعد از عمل TUR نسبت به قبل از عمل، افزایش معنی داری نشان می دهد(P<0.05). در بررسی سطح سرمی CCL2 و CCL5 در افراد مبتلا به TCC نسبت به افراد نرمال افزایش معنی داری نشان می دهد(P<0.05). در این بررسی سطح سرمی CCL2 و CCL5 رفتار متمایزی نشان می دهد، بدین صورت که سطح سرمی CCL2 بعد از عمل TUR به طور معنی داری افزایش و سطح سرمی CCL5، به طور معنی داری کاهش دارد(P<0.05).

بحث و نتیجه‌ گیری: مطالعه حاضر نشان دهنده تغییرات محور کموکاین/رسپتور CCL2/CCR2 در بافت توموری نسبت به بافت سالم و هم چنین در PBLs است که بعد از عمل TUR نسبت به قبل از عمل، افزایش معنی داری نشان می دهد تغییرات محور کموکاین/رسپتور CCL5/CCR5 متفاوت می باشد و سطح سرمی CCL5، به طور معنی داری کاهش پیدا کرده است. به نظر می رسد ماهیت سلول های توموری در تولید و بیان CCL2/CCR2 و CCL5/CCR5 متفاوت عمل کرده است. در حالی که به طور کلی انتظار داریم با پیشرفت تومور میزان لیگاند و رسپتور افزایش پیدا کرده باشد که حائز اهمیت بوده و نیاز به بررسی های بیشتر آن به خصوص در تومورهای توپر را نشان می دهد. از طرفی حذف فیزیکی تومور نقش عمیقی در بیان و ترشح کموکاین های مورد نظر نداشته است.