مقدمه: انجام برنامه ریزی درست و اصولی در راستای ارتقای ارائه خدمات درمانی در فوریت های پزشکی یک نیاز اساسی به شمار می رود. این مطالعه در نظر دارد با بررسی علمی دلایل و عوامل مرتبط با اعزام بیماران به مرکز استان و یا استان های مجاور،  را مشخص و با ارائه راهکارهای عملی به اصلاح روند ارائه خدمت به بیماران اورژانسی در محل کمک نماید.

مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی انجام شده و تمام افرادی که در طول ماه های فروردین تا آبان سال1389 اعزام شده اند به صورت سر شماری وارد مطالعه شده اند. اطلاعات دموگرافیک ، علل و عوامل مرتبط با اعزام بیماران اورژانسی در شهرستان های مختلف استان توسط چک لیست جمع آوری و توسط SPSS 16 و استفاده از جداول توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

یافته های پژوهش:  از بین 960 مورد اعزام در طول مطالعه بیشترین فراوانی مربوط به آبدانان با 196 نفر (4/20درصد) و کمترین آن ها مربوط به ایلام با 59 نفر (1/6 درصد) و 59 درصد اعزام ها را مردان تشکیل داده اند. 1/73 درصد  اعزامها شهری، 3/26 درصد روستایی و 5/0 درصد عشایری و زائر بوده اند. هم چنین 48 درصد (449 نفر) اعزام ها بعلت حادثه و 52 درصد (511 نفر) به علت بیماری و بالاترین علل اعزام با  7/30 درصد مربوط به بیماران جراحی و سپس با 9/22 درصد مربوط به بیماران قلبی بوده است. بیشتر بیماران توسط پزشک عمومی ( 627 نفر، 3/65 درصد) اعزام شده اند و مقصد اعزام 94 درصد بیماران در داخل استان بوده است. از نظر نیروی انسانی علل اعزام 3/97 درصد عدم وجود متخصص مربوطه اعزام شده اند و فقط 3/21 درصد اعزام بیماران به علت تأکید پزشک معالج بر اساس نیازهای واقعی بیمار بوده و علل جانبی اعزام بیشترین موارد را به خود اختصاص داده است.

بحث و نتیجه گیری: بیشترین علل اعزام عدم وجود متخصص مربوطه و بیشترین تعداد اعزامی مربوط به جراحی بوده است لذا استقرار متخصص خصوصا جراح عمومی و امکانات تشخیصی منجر به کاهش قابل توجه اعزام ها به مرکز استان خواهد شد . ازطرفی بیشترین تعداد اعزام توسط پزشک عمومی انجام شده که بیانگر عدم وجود نیروهای متخصص در شهرستان ها و نظام ارجاع ناقص می باشد.