|
بررسی ارتباط آمادگی بالینی دستیاران مربی(Preceptor) با رضایت مندی دانشجویان پرستاری از آموزش عملی و بالینی
|
عزت جعفر جلال*   ، پارسا یکتا ، دریادخت مسرور ، فاطمه حسینی ، اکبر بابایی حیدر ابادی ، معصومه ایمانزاد ، رجب دشتی کلانتر ، کریم همتی |
|
|
|
چکیده: (12474 مشاهده) |
| مقدمه: آموزش بالینی اساسی ترین بخش آموزش دانشجویان پرستاری به شمار می رود، که با تلفیق دانش تئوری و مهارت های عملی در نهایت سبب آماده سازی آن ها جهت ورود به عرصه مراقبت از بیمار و ارائه خدمات بالینی و درمانی می شود. روش های مختلف آموزش بالینی ارائه شده روی مهارت های بالینی کسب شده و رضایت دانشجویان تاثیر مستقیم دارند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط آمادگی بالینی دستیاران مربی با رضایت مندی دانشجویان پرستاری از آموزش بالینی انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است، تعداد 44 نفر دستیار مربی بالینی و 202 دانشجوی پرستاری که در سال 1391 تحت نظر ایشان مشغول آموزش بالینی بودند مشارکت داشتند. پرسش نامه آمادگی بالینی دستیاران مربی در دو قسمت مشخصات دموگرافیک و آمادگی بالینی و پرسش نامه رضایت مندی دانشجویان نیز شامل بخش مشخصات دموگرافیک و 25 سوال رضایت مندی بود. آنالیز داده ها در برنامه SPSS vol.16 انجام شد. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی و توصیف نمونه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هم چنین از مجذور کای جهت ارتباط سنجی اهداف و پاسخ به سوالات پژوهشی استفاده شد.
یافته های پژوهش: میانگین سن دستیاران مربی 40 سال و دانشجویان 5/22 سال بود. 75 درصد مربیان مدرک کارشناسی و 25 درصد ارشد بودند، میانگین سنوات کاری آن ها 34/16 سال و میانگین سابقه مربیگری ایشان 69/5 سال بود. 5/53 درصد از دانشجویان رضایت مندی بالا و تنها 4/10 درصد رضایت مندی پایین گزارش کرده اند. بین آمادگی بالینی مربیان و رضایت مندی دانشجویان ارتباط خطی با ضریب همبستگی 339/0 معنی دار بود.(P=0.024) ارتباط آمادگی بالینی با جنس(P=0.05)، وضعیت تأهل(P=0.01) و سابقه مربی گری(P=0.038) مربیان معنی دار بود. ارتباط رضایت مندی دانشجویان با جنس(P=0.004) و اشتغال به کار(P=0.001) دانشجویان معنی دار و در گروه مذکر و افراد شاغل بیشتر بود.
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده و معنی داری ارتباط خطی بین آمادگی دستیاران مربی و رضایت مندی دانشجویان پرستاری از آموزش بالینی ارائه شده، می توان از این مدل به عنوان مدل پیشنهادی و قابل اجرا در دانشکده های پرستاری و سایر مراکز آموزشی حمایت نمود. دقت در انتخاب افراد علاقمند جهت آموزش عملی و بالینی، بررسی و برطرف نمودن نیازهای آموزشی، برگزاری جلسات هماهنگی بین مربیان و اعضای هیئت علمی و ارائه راهنمایی ها و طرح درس بالینی می تواند در ارتقاء آموزش بالینی و رضایت مندی دانشجویان از آن موثر واقع شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: دستیار مربی بالینی، آموزش بالینی، رضایت مندی، دانشجویان پرستاری |
|
|
متن کامل [PDF 427 kb]
(2312 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری
دریافت: 1392/8/27 | پذیرش: 1392/8/27 | انتشار: 1392/8/27
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
