مقدمه: لیشمانیا انگل درون سلولی اجباری بوده که طیف وسیعی از بیماری ها را ایجاد کرده و توسط پشه خاکی آلوده منتقل می گردد . این انگل در بدن پشه خاکی به فرم پروماستیگوت می باشد. رشد پروماستیگوت ها دارای دو مرحله لگاریتمیک غیر عفونت زا و ایستای عفونت زا است. هدف: با توجه به تجمع اسید فسفاتاز در مرحله ایستا و نقش آن در شدت بیماری زایی انگل در این مطالعه خصوصیات آنزیمی و میزان فعالیت اسید فسفاتاز ، Vmax و Km آن در دو مرحله لگاریتمی و ایستا با یکدیگر مقایسه گردید. مواد و روش ها : این مطالعه یک مطالعه مقطعی بوده و برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده انگل Leishmania major(MRHO/IR/75/ER) از موش های Balb/c از قبل آلوده شده به محیط کشت منتقل و به شکل پروماستگوت رشد داده شد سپس با رسم منحنی رشد و بر اساس آن، پروماستیگوت های مراحل لگاریتمیک و ایستا از یکدیگر جدا شدند. نمونه های جمع آوری شده از هر مرحله از رشد پس از انجماد ، همراه با بافر سدیم استات و Triton-X-100 هموژنیزه شده و پس از سانتریفیوژ، اسید فسفاتاز مایع رویی به روش کالریمتری اندازه گیری شد . یافته های پژوهش : انگل های مرحله لگاریتمیک در روز چهارم و انگل های مرحله متاسیکلیک یا ایستا در روز هفتم رشد جمع آوری شدند. میزان فعالیت اسید فسفاتاز در پروماستیگوت های لگاریتمیک 03/0 ±9/0 و پروماستیگوت های ایستا 01/0 ± 18/1 میکرومول به ازاء هر میلیگرم پروتئین در دقیقه اندازه گیری شد. همچنین Vmax آنزیم اسید فسفاتاز در مرحله لگاریتمی 57/0± 76/75 و در مرحله ایستا 96/0± 04/98 µM/min/mgprotein و Km آن در مرحله لگاریتمی µM 08/4± 93/142 و در مرحله ایستا µM 14/1± 39/106 تعیین گردید(P<0.05) . بحث و نتیجه گیری : میزان فعالیت اسید فسفاتاز در پروماستیگوت های مرحله ایستا %23 نسبت به پروماستیگوت های لگاریتمی افزایش نشان داد. همچنین Vmax مرحله ایستا نسبت به لگاریتمی %23 افزایش وKm آن %28 کاهش نشان داد . تغییرات در خصوصیات آنزیم اسید فسفاتاز طی مرحله رشد پروماستیگوت ها احتمالاً موجب مهیا شدن یکی از عوامل ضروری جهت مورد تهاجم قرار دادن ماکروفاژها توسط انگل است و این تغییرات از عوامل موثر در عفونی شدن پروماستیگوت ها می باشد.