:: دوره 17، شماره 1 - ( بهار 1388 ) ::
جلد 17 شماره 1 صفحات 24-19 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر مصرف والرین به عنوان مکمل در اختلال خلقی دو قطبی
مژگان جاریانی* ، ماندانا ساکی
چکیده:   (12941 مشاهده)
مقدمه: اقدام درمانی اصلی در اختلال دو قطبی دارو درمانی همراه با سایکوتراپی است. استفاده از درمان های مکمل و جایگزین در دهه اخیر افزایش داشته است. در مطالعات متعددی به تاثیر والرین در بی خوابی و کاهش اضطراب و افسردگی اشاره شده است. از آنجائی که مکانیسم اثر والرین در مغز مشابه بنزودیازپین ها است، می تواند با تقویت GABA سطح برانگیختگی مغزی را کاهش دهد. در این راستا بر آن شدیم مطالعه ای با عنوان تاثیر مصرف والرین به عنوان مکمل در اختلال خلقی دو قطبی بیماران مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی اعصاب و روان انجام دهیم. مواد و روش ها: مطالعه حاضر نوعی کارآزمائی بالینی است که در آن بیماران زن و مرد مبتلا به اختلال دو قطبی با محدوده سنی 75-18سال مراجعه کننده به کلینیک اعصاب و روان، که تحت درمان دارویی قرار داشته و حـــداقل 3 ماه تثبیت کننده های خلق را دریافت کرده بودند ولی علیرغم درمان، علائم باقی مانده و Mania Rating Scale بالاتر یا مساوی 12 داشتند در مطالعه حاضر مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات پس از جمع آوری مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته های پژوهش: میانگین نمره شدت علائم مانیا در بدو ورود به مطالعه در گروه والرین از 93/62 (انحراف معیار 21/15) به 38/41 (انحراف معیار 94/11) در ماه اول و 9/32 (انحراف معیار 57/9) در ماه دوم و در گروه کنترل از 97/70 (انحراف معیار 34/9) به82/61 (انحراف معیار 04/12) در ماه اول و 05/56 ( انحراف معیار 43/10)در ماه دوم کاهش یافت. میانگین تکرار علائم مانیا در بدو ورود در گروه والرین 3/67 و در گروه کنترل 7/76 ، در ماه اول 8/51 در گروه والرین و 22/71 در گروه کنترل و در ماه دوم در گروه والرین7/39 و در گروه کنترل و2/64 بود. آزمون آماریRepeted measures تفاوت معنی داری در نمرات شدت و تکرار علائم مانیا در دو گروه در بدو ورود به مطالعه نشان نداد. در حالی که تفاوت معنی داری در شدت و تکرار علائم مانیا و عملکرد بیماران قبل از مداخله درمــانی و هفته های 4 و 8 (ماههای اول و دوم) بعد از شروع درمان مشاهده گردید(p<001). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق مبنی بر تاثیر والرین به عنوان مکمل در کنترل علائم مانیای مقاوم به درمان و تاثیر آن در بهبود عملکرد بیماران، پیشنهاد می شود جهت استفاده از درمان های مکمل تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود.
متن کامل [PDF 327 kb]   (3850 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1388/5/14 | پذیرش: 1394/1/31 | انتشار: 1394/1/31


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 17، شماره 1 - ( بهار 1388 ) برگشت به فهرست نسخه ها